Muszyński Patryk

Muszyński Patryk

Patryk Muszyński – urodziłem się w 1984 r. w Kielcach. Z wykształcenia jestem anglistą. Wiersze zacząłem pisać jako trzynastolatek. W październiku 2008 stworzyłem blog poetycki www.czlowiekorkiestra.blog.onet.pl, gdzie wrzucam moje utwory. W marcu 2009 zadebiutowałem wierszem „Byle nie jak ość”, który został opublikowany w Poetyckiej Poczcie 2008 (www.poetyckapoczta.wici.info). Na początku września 2009 wydałem na własną rękę mój pierwszy tomik poezji pod tytułem: „Nie myśl o samobójstwie. Wiersze 2001-2008.” Swoje utwory publikowałem również w Poetyckiej Poczcie 2009 oraz w krakowskim piśmie Lamelli (numer z grudnia 2009, www.lamelli.com.pl).

W lipcu 2012 ukazał się nowy tomik, szczegóły www.czlowiekorkiestra.blog.onet.pl

Asystolia

oddział intensywnej apatii

jestem po transfuzji zatrutej krwi

niezdolny do odczuwania empatii

w moim sercu kamień tkwi

ze wszystkich uczuć znam tylko ból

wyrażam go krzywym grymasem

gdy do ran wsypują mi sól

oraz piasek

oprócz tego że potrzebuję odtrucia

z krwią do serca płynie inny morał

żeby wskrzesić moje uczucia

będziesz musiała użyć defibrylatora

7 lipca 2009

Odbicie

strzelam do lustra

bo siebie już nie poznaje

chcę zabić tego oszusta

który się za mnie podaje

widzę jak krwawi

grupą krwi poety

pocisk za pociskiem go dziurawi

mnie trafiają rykoszety

pyta czy go dobiję

czy jednak wybaczę

wiem że jeśli go zabiję

nikogo w lustrze już nie zobaczę

12 maja 2009

Na przedmieściach rozumu

Na przedmieściach rozumu

tam gdzie nie dotarła logika

wśród nabuzowanego adrenaliną tłumu

rozsądek wraz z brawurą znika

spontaniczna idea prawem młodości

realizacja pomysłu nieskrępowaną swobodą

rozwaga zaś ograniczeniem wolności

pociągającą za sobą ofiary przeszkodą

najwytrwalsi przetrwają

twórczość wymaga poświęceń

ci którzy przeszkody pokonają

niech w geście triumfu uniosą ręce

19 kwietnia 2009

Sprawca

ktoś mnie giął, krzywił

ktoś mnie zniekształcał, deformował

ktoś chciał mnie ożywić

jak kreskówkę animować

ktoś mnie zmieniał, przerabiał

ktoś mnie poprawiał, prostował

ktoś chciał mnie uosabiać

jak zwierzę personifikować

ktoś chciał spełnić swoje marzenia

ktoś chciał bym ideału był bliższy

szukając dla siebie ukojenia

po prostu mnie zniszczył

23 listopada 2009

Klucz

„w innym wymiarze

widzę tylko ulubione twarze

na świecie szarym

jawne koszmary”

odskocznia od codzienności

pojawia się wówczas

gdy zapraszam lub idę w: gości

lecz nie da się tak cały czas

dlatego szukam klucza do wymiaru

by móc dowolnie przenikać

do tego obszaru

gdzie ziemskie utrapienie znika

„w innym wymiarze

nikt nikogo nie ukarze

na świecie szarym

nie unikniesz kary”

przeczytałem ulotkę – składam podanie

w odpowiedzi czytam: „naszymi członkami

mogą być jedynie alkoholicy i narkomani

więc pan klucza do wymiaru nie dostanie”

a na samym dole pisma malutkim drukiem:

„P.S. ten klucz często używany szybko się łamie”

9 stycznia 2009

Konkurs poetycki

Witam po krótkiej przerwie

nasze szanowne jury w składzie

(wymienia nazwiska)

po niedługiej acz burzliwej naradzie

(odchrząkuje i poprawia krawat)

ustaliło co następuje

(wyciąga kartkę i zakłada okulary)

mianowicie większością 3/5 głosów

nagrodę grand prix piątego ogólnopolskiego (cenzura) otrzymuje

i dostaje również w ten sposób

(podaje kwotę pieniężną)

osobą tą jest

(psuje się mikrofon)

(konsternacja na sali)

29 IX 2002

Dama

Chciał być taki jak oni

chciał pokazać ile jest wart

wystartował by ich dogonić

lecz nie sprzyjał mu fart

Inwestował co raz to większe pieniądze

by zrealizować swój plan

aż wreszcie zaspokoił swe żądze

choć wiedział że to tylko gra

W końcu zagrał o wszystko co miał

by na zawsze pozostać wśród wyższych sfer

Lecz później płakał jak dziecko – bo przegrał

przez damę kier

29 VI 2003

Iluzja

Wezmę dziś więcej

oprócz tego co przeważnie

także los w moje ręce

by było mi raźniej

Próżnię zabije na pewno iluzja

dzięki chemii zmieszanej z wyobraźnią

wszystko się uda jeśli ta fuzja

uzyska nad rozumem przewagę wyraźną

Wezmę dziś więcej

by moja droga

iluzja po mojej ręce

ustrzegła mnie od rozumu – największego wroga

10 XI 2004

My

Dziś gdy czasy są okrutne

podporządkowane pieniądzu i obłudzie

wiersze muszą być smutne

tak jak smutni są ludzie

Dziś gdy śmierć nie pyta o zdanie

ludzie przecierają oczy

wszystko tylko na żądanie

czy zagładę można odroczyć ?

Czy można coś zrobić

bo naprawiać nigdy za wcześnie

by świat mógł się odrodzić

Kto jak nie my – pokolenie 11 września ?

3 XII 2003

Księżniczka

Ta dziewczyna

która stoi przed nami

ta która zaczyna

bawić się swoimi włosami

Ta o czarnych oczach

i kredowym uśmiechu

dziewczęco urocza

i pełna kobiecego grzechu

Ta o idealnej figurze

lekko zadartym nosie

aksamitnej skórze

i słodkim głosie

---

Jednym słowem byłoby doskonale

gdyby nie ta sukienka krwią poplamiona

gołym okiem śladów nie widać wcale

sukienka bowiem też jest czerwona

Bath, 20 XII 2005

(Dabar)