Wasilewska Paulina Martyna

Paulina Martyna Wasilewska ur. 4 stycznia 1993 r. W Poznaniu. Uczennica XXV LO im. Generałowej Zamoyskiej w Poznaniu. Debiutowała w Konkursie Literackim „Młyńskie Koło” w kategorii poezja- I miejsce(2008). Laureatka I miejsca w  III edycji Konkursu Literackiego „ Spojrzenia” Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum  Animacji Kultury w Poznaniu(2009);  Wyróżnienie w XXV Ogólnopolskim Konkursie Literackiej Twórczości Dzieci i Młodzieży Gimnazjalnej w Słupsku w kategorii proza(2009) ; Wyróżnienie w XIII Lednickiej Wiośnie Poetyckiej( 2009). III miejsce w  Konkursie Poetyckim  „ Wyraź siebie” w Warszawie(  2009); I miejsce w  II Powiatowym Konkursie Literackim „ Młyńskie Koło” w kategorii poezja w Czerwonaku( 2009). Uczestniczka zajęć  w Dziupli Literackiej w MDK nr 1 w Poznaniu.

Interesuje się twórczością Haliny Poświatowskiej, Rafała Wojaczka, Marii Pawlikowskiej- Jasnorzewskiej, Wisławy Szymborskiej. Uwielbia jazdę konną; grę na pianinie, każdą wolną chwilę poświęca na poszukiwaniu inspiracji w literaturze polskiej i obcej, oraz próbuje swoich sił w pisaniu sztuk teatralnych.

___________________________________________________

Imprezy / Młyńskie Koło
III Powiatowy Konkurs Literacki Młyńskie Koło
Poezja. Proza. Scenariusz.
Nie chowaj do szuflady!

7 maja o godzinie 17:00 odbyła się w Gminnym Ośrodku Kultury "Sokół"
w Czerwonaku gala III Powiatowego Konkursu Literackiego "Młyńskie Koło".

Jury w składzie: Katarzyna Grajewska – kierownik literacki Teatru Animacji w Poznaniu,  Alicja Morawska-Rubczak – krytyk literacki i teatralny oraz Anna Rozmianiec – reżyser, instruktor Gminnego Ośrodka Kultury "Sokół" w Czerwonaku postanowiło przyznać następujące nagrody i wyróżnienia:

W kategorii poezja:

Grand Prix dla Pauliny Wasilewskiej

Jurorzy wyłaniają najbardziej interesujące prace, kierując się takimi kryteriami, jak:  twórczy charakter utworu, poprawność stylistyczna i językowa oraz tematyka utworu. Każda edycja Konkursu zakończona jest nie tylko wyłonieniem laureatów, ale również Galą Finałową, w trakcie której prezentowany jest spektakl powstały na bazie nadesłanych tekstów. Gala także jest miejscem spotkania twórców młodych z twórcami już dojrzałymi, co powoduje integrację różnych środowisk twórczych.


GMINY UCZESTNICZĄCE:
Buk, Czerwonak, Dopiewo, Kleszczewo, Komorniki, Kostrzyn, Kórnik, Luboń, Mosina, Murowana Goślina, Pobiedziska, Puszczykowo, Rokietnica, Stęszew, Suchy Las, Swarzędz, Tarnowo Podgórne.

Paulinko,
Już trzeci rok z rzędu zdobyłaś pierwsze miejsce…
Cieszymy się, że jesteś w naszym Klubie!
Gratulujemy kolejnych sukcesów!!!!
db

Popyt na miłość

Dzisiaj
nie sprzedajemy
romantyczności
na kilogramy
w promocji
nie dodajemy
rabatu na miłość
dzisiaj jest zwykły
dzień
bez prognozy
na przecenę szczęścia
miłość wyprzedana



Ekonomia


Oszczędni
W słowach
Rozmieniamy
Uczucia
Na grosze wspomnień

Licytujemy
Akcje uczuć
Sprzedajemy
Fakty

Pozostanie nam
Tylko przelew
Myśli
Inflacja ceny
Szczęścia



***

Budujemy nowe dni
z poszarpanych
teraźniejszością
wspomnień

mijamy zakręty prawdy
przyspieszając
prędkość uczuć

blask latarni
oświetla
ulicę faktów

za mostem
płynie rzeka przeszłości
tylko my
ślepi w hałasie
autostrady życia
próbujemy zapomnieć


WIERSZ
Zapiski z notesu spacerów
Otulona apaszką wspomnień
Ubrana w płaszcz przyzwyczajenia
Biegnę
W powiewie wiatru
deszczowych dni
Trzymając
pijane od słów
myśli
po parasolem jesieni.


Emocjonalna bulimia

Upiłeś mnie
miłością metaforycznych słów
nakarmiłeś
kilogramami nadziei
teraz
przesycona tobą
leże na wznak
z bólem
w okolicach serca
bez głodu
bulimicznych wspomnień


Niestałość

Między nami
nic nie było

kilka wspomnień
w pamiętniku
splot rąk
upalnego poranka
głośne krzyki
zamknięte
w geometrii ścian
radosne muśnięcie
pocałunku
dnia

Jednak
było
o kropkę za wiele
o słowo niewypowiedziane
o zdanie
było,
ale nie jest
bezsprzecznie
minęło

***
Leniwie kołysze się
zboże
Promieniami słońca
otula twarz
wiatr szeptem owiewa
kosmyki włosów
śpiew lata
obejmuje drzewa
rodzą się
myśli
błogo zasypiają
smutki

Zakwita czerwiec
Ciepły podmuch
Marzeń.

Wiosenny deszcz

Przez okno czterech ścian

przepływa do mojego oka

obraz rodzącej się wiosny

śpiew słowików

to szept przyrody

dla wyobraźni

kształt chmur

znajduje zrozumienie

w kącie mojego serca

niepoukładane myśli

zasypiają u podnóży

świata wyobraźni

byłoby dobrze

gdyby nie deszcz

mknący od zachodniej granicy

pomiędzy mną a tobą.

Dziewczynka w czarnym płaszczyku

wcale się nie uśmiecha

jest statyczną postacią na obrazie

w uszach niebieskie kule srebra

policzki okryte rumieńcem

w jej oczach bezradność

błądzi po kątach ramy

w poszukiwaniu zrozumienia

stukot niknących kroków

przywołuje nas do rzeczywistości

Brak pomysłu na życie

chwila tonie we łzie tęsknoty

rozmowy z przypadkowo

spotkanym wróblem

to próby

wypełnienia hałaśliwej pustki

po tobie

pytają mnie drzewa

dlaczego trzymam moją miłość

za ręce

dlaczego moimi wierszami

ludzie zapełniają samotności

kres

po co – w końcu -

karmię pod wierzbą

rodzinę wróbli.

dlaczego pozwoliłam

miłości wznieść się pod niebo

i nie wrócić?