Spotkanie poetyckie Danuty Bartosz i Józefa Jana Swędrowskiego w Tomicach (gmina Gizałki)
Od 1 września 2009 r. do końca stycznia 2010 r. odbyło się siedem spotkań, na których Józef Jan Swędrowski omawiał swoje ostatnie książki „Droga do światła”, „Dzieci kosmosu” i „To nie bajki” oraz recytował wiersze z książki pt. „Bóg, człowiek, kosmos”.
FATIMA
Słońce
ręką Boga
poruszone
znak dało
człowiekowi
zmieniło
tych
co widzieli
jaki cel
miał Bóg
dla ludzi
co nie widzieli
dlaczego tyle
strachu
dlaczego
pokuta zbiorowa
dlaczego wiara
że świat się kończy
słońce wróciło
do siebie
a w sercach ludzi
radość wielka
żyć
mogą dalej
na ziemi
jaki cel
ma Bóg
czy człowiek
odczyta cel
jeżeli nie
to radości wielkiej
nie będzie
Józef Jan Swędrowski
Pani Danuta Bartosz ciekawie opowiadała o swoich dwóch książkach „Brzegiem wiary” i „Szukając jego śladów” na swoich sześciu spotkaniach.
MATKO
Pod sercem nosisz
ziarno Słowa
Dziecię Boże ... .
Pod sercem nosisz
nadzieję,
klucz do bram wiekuistych ... .
Nie pozwól Matko
by marzenia
Twoich dzieci
w ogrodach Raju
zarosły chwastami.
Danuta Bartosz
Prezentowane zdjęcia pochodzą z ostatniego spotkania, które odbyło się podczas uroczystości z okazji Dnia Babci i Dziadka.
Józef Jan Swędrowski i Danuta Bartosz składają serdeczne podziękowania organizatorom spotkań, tj. Pani Teresie Rybarczyk, Pani Elżbiecie Góral oraz Pani Dyrektor Szkoły w Tomicach - Pani Małgorzacie Wąsiewicz. Na wszystkich spotkaniach było bardzo przyjemnie, a atmosfera była iście „kosmiczna”.
***
Prawdziwa
miłość kobiety
i wierność
jest więcej warta
od gór złota
ale gdzie są
te góry
Józef Jan Swędrowski
CZŁOWIEK X
Kto uczy
człowieka pacierza
kto uczy
człowieka chodzić
kto uczy
słów pierwszych
kto pokazuje
co wolno
a czego nie wolno
a
kto uczy
człowieka zabijać
kto pokazał
nienawiść
kto kazał
kraść człowiekowi
kto kazał
zbudować człowiekowi
machiny zagłady
kto wymyślił
dzieła
które są piękne
które uczą
duszę
drugiego człowieka
człowiek człowiekowi
daje tyle zła
człowiek człowiekowi
daje tyle piękna
od kogo
człowiek dostał
ziemię
jak długo będzie
więcej piękna
więcej miłości
nad ohydą
i nienawiścią
Józef Jan Swędrowski