Kogut Maria

Kogut Maria

Maria Kogut – ur.15 sierpnia 1943 r. na Kresach Wschodnich Rzeczpospolitej. Dzieciństwo i całe dorosłe życie związała z Wielkopolską.

Po zdobyciu wykształcenia pedagogicznego pracowała jako nauczycielka. Mieszka w Ludomkach woj.wielkopolskie.

Debiutowała fraszkami w Głosie Nauczycielskim w 1971 r.

Pierwsze liryki ukazały się w Ziemi Nadnoteckiej. Od tego czasu publikowała wiersze w prasie regionalnej i ogólnopolskiej:

Tygodniku Pilskim, Gazecie Poznańskiej, Głosie Wielkopolskim, Głosie Nauczycielskim, Nurcie, Radarze, Miesięczniku Literackim.

Brała udział w wielu konkursach poetyckich, zdobywając  czołowe miejsca i wyróżnienia m.in.:

-  wyróżnienie w Turnieju Jednego Wiersza o nagrodę Zielonej Wazy w Poznaniu(1979 r.)

-  wyróżnienie w XV Międzynarodowym Konkursie „Szukamy Talentów Wsi” w Wąglanach(1996 r.)

-  wyróżnienie w Concours Litteraire International du Capal w Thionville we Francji (2011 r.)

Swoje  wiersze prezentowała na spotkaniach z czytelnikami, m.in. w Poznaniu, Zielonej Gorze, Pile, Obornikach, Czarnkowie, Trzciance, Rogoźnie, Ryczywole, Chodzieży, Murowanej Goślinie, Przygodzicach, Mrowinie.

Wydała cztery tomiki wierszy:

-   Pochwycić ptaka-1980 r.

-   W sieci krajobrazów-2003 r.

-   Przenikanie-2008 r.

-   Między kroplami deszczu-2014 r.

Jej wiersze znalazły się również w kilku almanachach:

-   Na ustach ziemi-Piła, 1980 r. (pod redakcją Tadeusza Wyrwy - Krzyżańskiego)

-  Drugi puls-Poznań,1984 r. (pod redakcją Nikosa Chadżinikolau)

-  Przedpole-Poznań, 1985 r.(pod redakcją Ryszarda Daneckiego)

-  Prezentacje-Warszawa,1987 r.(pod redakcją Jana Mołdy)

-  A duch wieje kędy chce-Lublin,2006 r. (pod redakcją Mariana Hermaszewskiego)

-  World Poetry Yearbook 2013-Hongkong, 2014 r. (pod redakcją dr Zhang Zhi I CHOI Lai Sheung)

Odznaczenia i nagrody:

-  Złoty  Krzyż Zasługi,

-  Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania,

-  Medal za wybitne zasługi w rozwoju oświaty województwa pilskiego.

O sobie powiedziała:

Mam męża, dwoje dzieci, sześcioro wnucząt. Oboje z mężem, na emeryturze, realizujemy swoje pasje. Mąż, rzeźbi świątki, dziady kominkowe, kapliczki itp. w drewnie lipowym, płaskorzeźby w korze topolowej, maluje anioły i kompozycje kwiatowe. Ja piszę wiersze, wydaję tomiki i jeżdżę na spotkania z czytelnikami. Od wielu lat, z grupą przyjaciół, jeździmy do różnych zakątków kraju, podziwiamy zabytki architektury i piękno krajobrazów, poznajemy ciekawych ludzi.