Związek Literatów Polskich Oddział w Poznaniu
Akt dla Gołego
(Edgar Degas)
Maria Magdalena Pocgaj:
Tytułem wstępu, poprzedzającego cykl artykułów
Z pewnością wszystkim, zaglądającym na stronę Poznańskiego Oddziału ZLP przypadły do gustu felietony naszego niewidomego kolegi, Krzysia Galasa. Okazuje się, że jest on bystrym obserwatorem życia i prawdziwym mentorem w stosunku do pana Karola, postaci fikcyjnej,
Kilka myśli całkiem swobodnych
Maria Magdalena Pocgaj
Kilka myśli całkiem swobodnych
Prowadzone przez Krzysztofa Galasa Spotkania Swobodnej Myśli wpisały się już na stałe do kalendarza literackich wydarzeń naszego oddziału. Jest w tym coś znamiennego, bowiem nie uczestniczymy w nich z poczucia obowiązku, ale z własnego wyboru, pewnie i sympatii dla kolegów. Każdy ma tu możliwość dokładniejszego zapoznania się z osobowością twórczą i poetyckim warsztatem zaproszonego gościa. Prowadzący, jak zawsze przygotowany, zaznajomiony z twórczością i dorobkiem swego rozmówcy, ma w zanadrzu zapas pytań, za pomocą których w sposób taktowny wydobywa na światło dzienne to, co najistotniejsze. Dzięki temu swoistemu dialogowi poznajemy się z zupełnie nowej strony, odkrywamy obszary dotąd nam nieznane, na których „gość spotkania” ujawnia się w pełniejszej krasie. Dowiadujemy się na przykład o innym, poza literackim polu jego
Poezja przy dźwiękach liry
Foto: Agata Ożarowska-Nowicka
Poezja przy dźwiękach liry
Nasz Ogródek Poetycki właściwie można by nazwać ogródkiem „wędrującym”, ponieważ korzystając z przychylnej aury, spotykamy się co miesiąc w innym miejscu botanicznej przestrzeni. Tym razem, 18 sierpnia br. przygotowaliśmy go na placu obok wielkiego głazu narzutowego. Co prawda nie wszyscy trafili tam od razu, bowiem alejek, traktów spacerowych, zakątków i enklaw jest w Ogrodzie Botanicznym co niemiara. Godne podkreślenia jest to, że spóźnialscy wchodzili do Ogródka na palcach, by nie płoszyć panującego w nim nastroju. Dominowały zieleń i róż, bowiem zarówno stolik poetycki przykrywał różowy obrus, jak i główny gość, poetka Kalina Izabela Zioła miała na sobie strój w odcieniach różowych.
Okno przychylnej dojrzałości
Paweł Kuszczyński
Okno przychylnej dojrzałości
Czwarta książka poetycka Kaliny Izabeli Zioła nosi tajemniczy tytuł „Okno niepamięci”. Tu już nie tylko pragnienie miłości, ale wiele życiowej mądrości spotykamy. Są i motyle, lecz znaczą odmienne symbole. Ten tomik, (a czemu nie tom, jak się we Francji te książki nazywa) z refleksyjnymi fotografiami, wykonanymi przez poetkę w różnych miejscach świata, znamionuje dojrzałość w uniwersalnych postaciach oraz udoskonalenie warsztatu poetyckiego.Strona 143 z 280